Sabine Luypaert

“Het was zover, zelfs mijn zweet zweette van den track, een niet zo gebruikelijke sfeer die opgewekt werd door het aanbellen van de postbode met een aangetekende zending…”

“Die dag begon met woorden vol stilte. Het leek zelfs even, of de wereld roerloos voor een afgrond stond…”

“Je zou haast denken dat deze column een portie ondeugd bevat aan de titel gezien, maar niets is minder waar…”

“Na enkele heidense plastaferelen die zich tijdens een zoveelste zompig weekend voor mijn ogen hadden afgespeeld, besloot ik met Dexter de natuur in trekken…”

“Met trillende lip moest ik het toegeven, mystici hadden het immers al eeuwen geleden voorspeld: die ene dag dat God de kat uitvond was hij lang niet meer oefenende met diens configuratie…”

“In de vernielzuchtige maatschappij van tegenwoordig schijnt het concept ‘gezin’ niet veel zaaks meer te zijn lijkt het wel en moet iedereen onderhevig zijn aan een soort wegwerpproblematiek…”

“De winter kroop langzaam naar haar zomerslaapje en we verlangen met zijn allen naar warmte, lente en naar genieten van het zonnetje in de tuin…”

“Sommige beelden blijven onwezenlijk lang hangen, al was het in flarden, zo ook hier voor wat betreft het helase vinden van een verdronken kippenkuikentje van amper drie weekjes oud…”

“Met onze tuin gekleed in groen en lucht, wiebelden gedachten vrijmoedig richting een heus knutselavontuur…”

Die dag was begonnen met een ranzig randje, het leek of er iets stond te gebeuren en het was inderdaad amper negen uur of het spel begon al.

Die dag huiverde ik, maar niet van angst. Neen ik huiverde bij het idee dat de Kerst er weer zat aan te komen…

Zoals u ziet heb ik de looks van een basebalspeelpoes maar ben in feite een ware een salondanser, zij het zonder vrouwelijk heupgedraai…